Low-cost chic, de mode-klassieker, is herdrukt in een speciale 40-jarig jubileumeditie, met een voorwoord door Tim Gunn.

Ik weet het niet meer waar ik dit boek voor het eerst lees; Het moet in de jaren tachtig zijn geweest, en ik ben er vrij zeker van dat het een exemplaar van een openbare bibliotheek was, de kap versterkt met alles wat de bibliotheek van con-tactpapier is.

Tegen die tijd kwam ik al veel op de auteurs van het boek, of net zoals ze als een middelbare school student in Noord-Carolina, kon kleden, dus ik lees het hele ding als een oefening in bevestiging in de bevestiging. Natuurlijk had ik Olive Drab Army Pants (verschillende paar, waaronder één die ik in korte broek had gehakt). Ik had multi-button wollen zeilers broek (te warm voor het klimaat), heren witte t-shirts en Oxfords, Penny Loafers, en (een belangrijke vondst) een paar uitzonderlijk verslaan (en ongemakkelijk) paar jongen cowboylaarzen , Gaas op een kringloopwinkel in Hickory, NC. Ik had het Jean-jasje van mijn vader en zijn Eisenhower-jack. Ik had goede lederen tassen en riemen (gekocht als seconden bij het uitlaat van de instructeur in de stad). Ik was zeker goedkoop; Dit boek vertelde me dat ik chique was.

Herlezende laag-kosten elegant is half nostalgie, half ongemak. Het is moeilijk om dit nu te lezen zonder het opmerken van wat ik niet heb opgemerkt in de jaren tachtig: de constante ondersteuning van het idee dat de basisvereiste voor elegant een “lean lichaam” is (en de veronderstelling dat iedereen die het boek leest gemakkelijk in te passen Boy’S-size kleding en zou comfortabel zijnde braless in maisards). De reguliere en licht gedachteloze toeëigening van kleding van verschillende culturen en klassen (“etnische” en “werknemers” kleding), inclusief de aanbevelingen die u moet “afstemmen op de Soul Train wanneer u bijna leeg bent op ideeën!” En natuurlijk, zoveel bont!

De beste reden om goedkoop elegant te lezen is voor de interviews met ontwerpers, waaronder Betsey Johnson, Rudi Gernreich, en (het beste van alle) Diana Vreeland:

Het is moeilijk om laag-kosten elegant te lezen zonder na te denken over de aannames achter wat dingen goedkoper of chique maakte: dingen waren low-cost omdat ze goedkoop werden gemaakt (door mensen waarvan je niet veel over anders had gedacht), waren het overschot van de militarisering van de twintigste eeuw, of omdat je de middelen had om op te nemen in iets betrouwbaars en duur dat een lange tijd zou duren (Sint Laurent-laarzen worden vaak opgemerkt). Dingen waren elegant omdat ze je er jong, kosmopolitisch, goed gereisd, dun en rijk uitzien.

Ik zou aanraden om laag-kosten elegant te lezen om dit ongemak te ervaren, en om het nu naar voren te brengen in ons leven. Welke aannames maken we vandaag dat onze kleinkinderen ineenkrimpen?

Deel dit:
Twitter
Facebook

Soortgelijk:
Zoals het laden …

Verwant

Giant Book Review Roundup Postoctober 3, 2008
Moths in het Pocketbook [Let op: Long Entry] 2 juli 2007
Vijf dingen die ik nooit meer krijg September 24, 2006with 40 opmerkingen